Zij wel op de foto"s hieronder, de cactus en de knoflook plant verstrengelen, vooral de knoflook plant doet dat, voor mij minstens 5 frustraties, Suzanne is telkens nog knapper dan de vorige keer en er was vriendelijk afstandelijk contact, heel eventjes. Knapste dame voor mij nu en afstandelijk, twee frustraties (en ze is een warme intelligente vriendelijke sportieve dame, ze maakt "gewoon" op de prettigste manier duidelijk dat er geen relatie van komt, of vanwege vriend, of geen belangstelling), de oefeningen op steps zijn eigenlijk heel eenvoudig en ik ga gigantisch de mist in, ik kan heel slecht volgen terwijl het niet eens moeilijk is en dan lach ik om mijn domheid, weer twee frustraties, motorisch dom en er dom om lachen .. omdat ik niet volgen kan ga ik me nogal belachelijk aanstellen en uitsloven in mijn smurfenpak, dubbel belachelijk, vijfde frustratie. Regina laat een mooie foto van zichzelf zien op whatsapp met een bordje LET OP, daar word ik onrustig van omdat ik het op mezelf betrek en ik me afvraag waar ik op moet letten .. zesde frustratie, denk nog steeds dat alles op mij betrekking heeft, ik heb Regina 7 maanden geleden voor het laatst gezien en het geeft toch een onrustig gevoel.
Het tweede uur zonder Suzanne met Roos als instructrice is eenvoudiger en dat kan ik heel goed volgen, ik stond voorin de zaal en het zag er niet eens lelijk of slecht uit, Irene en Lucia waren er ook en even leuk contact. Er was een nieuwe dame die er leuk uit zag en waarmee ik ook 10 woorden gewisseld heb, weer plezierig contact, ik ben ook maar een mens. Met Margalith heb ik 1 uur sport gedaan en dat vond ik prachtig, net zoals met Regina, iRyna, Mahsa, Indra, Joyce, Leonie enzovoorts enzovoorts, waarmee ik 4 tot 14 uur gesport heb. Elk uur dat ik sporten mag met Suzanne vind ik ook zonder relatie een wonder en ik dring mezelf nooit op, iets te belachelijk aandacht zoeken, dat wel, dat wordt vanzelf minder. Zowel met Roos als Suzanne als instructrice ga ik tot het uiterste en ga zelfs door grenzen heen, of ik heb het idee nog steeds beter te worden, soepeler, sterker, maar ik word nooit een top danser en dat geeft niet, als je met 59 jaar nog beter wordt in sport of met skiën, dat is een wow gevoel. En ik herstel snel, geen spierpijn en slaap relatief goed afgelopen week.
kletsie kennie schelie
We waren in Zuid Frankrijk en daar was een lieve labrador die tegen iedereen enthousiast op sprong, zelfs tegen kinderwagens. Dat ging me toch iets te ver, dus ik zei tegen die hond : passeuh oppeuh ! passeuh nou tocheuh oppeuh, zekereuh metteuh kinderwageneuh moeteuh oppasseuh ! terwijl ik druk gebaarde en wees naar de kinderwagen, ja, het was een franse hond tenslotte, dus die moet je dan wel in hun eigen taal aanspreken.
Kees van Koot , https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldwonderen
| remember the statue for christiano ronaldo ? |
 |
| Fortunately i played football before iT and ET, by Johan Cruijff |
Albert Einstein: De tijd bestaat alleen maar omdat anders alles tegelijk zou gebeuren.
Origineel: The only reason for time is so that everything doesn't happen at once.
Geniale mensen zijn zelden ordelijk, ordelijken zelden geniaal. Citaat van Einstein, net zoals :
Een uur zitten bij een aardig meisje vliegt voorbij als een minuut, maar een minuut op een brandende kachel lijkt wel een uur. Dat is relativiteit.
We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.
Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal.
Doe nooit iets dat indruist tegen uw geweten, zelfs als de staat het verlangt. Origineel: Never do anything against conscience even if the state demands it.
Alles dat werkelijk groots en inspirerend is, is gecreëerd door een individu dat kon werken in vrijheid.
De mens die zich omringt met feiten, niet toestaat dat hij verrast wordt, geen flits van intuïtie kent, geen veronderstellingen maakt, geen risico neemt, leeft in een afgesloten cel.
Te midden van de moeilijkheid ligt de mogelijkheid.'Direct gevolg menselijk handelen'
'Ongenadig tempo'
Consequenties
- 75 procent van het aardoppervlakte is ernstig gewijzigd door de mensheid, 40 procent van de oceanen
- Op aarde zijn naar schatting zo'n 8 miljoen dier- en plantsoorten, waaronder 5,5 miljoen verschillende soorten insecten
- Sinds 1970 is de landbouw voor voedsel met 300 procent toegenomen op aarde
- 55 procent van de oceanen wordt gebruikt voor de visserij
- Sinds de industriële revolutie is 32 procent van de bossen verdwenen
- Vervuiling door plastic is sinds 1980 met een factor tien toegenomen
je in ieder geval nooit zien. Ze praatte nooit over zichzelf, laat staan over haar ziele-
roerselen. Daarnaast deden joden na de oorlog alles om onder de radar te blijven, alsof
ze nog steeds ondergedoken waren.
Dat alle familie, vrienden en kennissen werden afgevoerd naar kampen en niet terug
keerden, daar hadden we het niet over. Ook over zelfmoordpogingen, de holocaust, dood
en ziekte werd eigenlijk niet gepraat.
Toch was het door mijn vader, een vrolijke, gevoelige, positieve, sterke man, ondanks de verschrikkingen van de holocaust, een open, liberale, vriendelijke en kunstzinnige sfeer
bij ons thuis. Mijn vader was huisarts met een grote Joodse praktijk. Wij verbeeldden het
volmaakte gezin. Mijn vader was ogenschijnlijk een uitbundig en onderhoudend man. Hij was
muzikaal en zeer belezen, hij hield veel van poëzie. Er kwamen vaak mensen bij ons over de
vloer, ook patiënten van mijn vader met wie hij bevriend was. Mijn moeder had een goed gevoel
voor humor. Mijn vaders grappen vonden gehoor bij haar en andersom. Zij waren een goed
koppel. Over gevoelens of emoties werd niet gesproken. Nooit. Alsof ze niet bestonden, er geen
verdriet was, we nooit met iets zaten waarvoor we bij de ander te rade konden gaan. Wat je niet
kent, mis je ook niet. Mijn vader was wel heel alleen met zijn verdriet, las ik tussen de regels
door.
Mijn vader was een geluksmaker, hij schreef uit naam van zijn broer, die afgevoerd was naar een
concentratiekamp, briefkaarten die hij bij zijn ouders via via liet bezorgen. "Het gaat goed met
ons" en "Maak je geen zorgen" schreef mijn vader in het handschrift van zijn broer. Omdat het
zijn ouders zo blij maakte, voelde hij zich er goed door. Hij leek bijna zelf te geloven in de
boodschappen die hij bedacht.
In 2014 overleed mijn vader, mijn moeder volgde anderhalf jaar later. Op de werkkamer van mijn
vader stonden de boeken twee rijen dik in de kast. Op de achterste rij vonden we een aantal
ordners, waarin zijn dagboeken uit de tweede wereldoorlog bleken te zitten. Mijn vaders familie
zat toen ondergedoken bij de buren in de Amsterdamse Watergraafsmeer. Niemand wist van het
bestaan van deze dagboeken, het waren 1200 getypte pagina's. Op de eerste pagina zat de
jodenster van mijn vader vastgeniet met de rafels rijgdraad waarmee hij had vast gezeten aan
zijn jasje er nog aan. De aanblik maakte me misselijk. Ik ben een jaar later gaan lezen.
Mijn vader bleek prachtig te kunnen schrijven. Zoals over de schrijvers die hij bewonderde,
de filosofen die hem fascineerden en de muziek waarvan hij hield. Hij begon zijn dagboek
op de eerste dag van de onderduik. Gedetailleerd en met veel gevoel beschrijft hij hoe hij
vanuit het kleine kamertje bij de buren op straat kon kijken.
Daar zag hij hoe de Duitsers zijn spullen wegdroegen. En hoorde hij een vrouw vragen of
iemand nog iets had gehoord van de familie op 30, dat was mijn vaders familie. "Weggevoerd,"
zei een mannenstem. "Mooi zo," was het antwoord. En ook: "Opgeruimd staat netjes."
Politiewoordvoerder P. Boomsma van Groningen zei dat het Sudanese gezin door drie overvalbusjes met "proportioneel geweld" uit het huis was gehaald.
Gebroken polsen, kapotte oren, ontwrichte schouders, kneuzingen, doodsangst bij de kinderen (8, 5 en 3) en de ouders.
Acceptabel leed. Het is namelijk veroorzaakt door proportioneel geweld, uitermate geschikt voor een razzia op vijf onschuldige mensen.
Democratisch geweld. Rechtvaardig geweld. Proportioneel geweld. Klinkt sympathiek. Zou het wel geweld zijn ?
Ambtelijk geweld is misschien de beste uitdrukking. De term doet op zijn ergst aan verzekeringspolissen en blikschade denken.
"Eens even kijken op Ambtelijk geweld formulier G2...handtekening van de burgemeester, klopt...gezin als opgejaagde dieren ineengedoken in hoek van de kamer, okidoki...Slepen."
De overvalbusjes denken verder niet na. Het onbeschrijflijk lot van die mensen interesseert ze niet. Het komt niet bij meneer de agent op om over deze aanhouding een eigen mening te hebben. Bevel is bevel. Het begrip burgerlijke ongehoorzaamheid stopt hij bij het plegen van zo'n proportioneel ingeburgerd akkevietje liever in de doofpot.
Het Sudanese gezin mocht in januari naar Ter Apel om met nieuw bewijsmateriaal asiel aan te vragen. De gemeente Groningen kon zo lang niet wachten. (De Martinitoren helde over, vele autochtonen stierven aan een geheimzinnige ziekte...overigens is het bovenstaande en ernstiger zeker duizendmaal voorgekomen tussen 1998-2007).
Onschuldige mensen uit hun huis halen. Burgemeester Wallage in de volkskrant: "we passen de regels toe zoals ze zijn".
Het bloed vliegt me naar het hoofd/de keel, bij het lezen van die zin.
Februari 2004, Mulder
Jan Peter, hij interesseert zich als consequente christen ook niet voor het lot van gezinnen die door politie uit hun huizen worden gehaald in opdracht van Verdonk. Tweederde van de bevolking wil niet meer angst aanjagen, oppaken, opsluiten, vernederen, uitzetten, de verontwaardiging is honderdtachtig graden gedraaid, man.
Maart 2000, Campert : Wat schreef J.H. Leopold ?
O de verzuchting om mijn medemenschen
die altijd weer met stumperig aangeleerd
overwichtveinzen moeten geregeerd
en zulks ook zelf het liefste wenschen.
Marten Toonder:
Blz 547 “Er gebeurt veel meer dan de mensen weten en weet u wat zo moeilijk voor de bezetter is ? Ze kunnen het zich niet voorstellen, dat het allemaal kleine groepjes zijn die zo opereren. Ze zijn ervan overtuigd dat er 1 organisatie achter zit, want dat is het enige wat ze kennen: organisaties met een strak beleid. Ein fuhrer. Individueel storten ze in. En bij Nederlanders is het net andersom: die werken graag in kleine groepjes. Mensen die de baas spelen, moeten ze niet. “
Blz 785 Een bestuur van soldaten is natuurlijk al erg genoeg, maar een overheid van ambtenaren is nog weer heel wat anders. Die zorgen op keurige wijze voor het hele papierwezen, ze beheren heel ordelijk de archieven en er is maar weinig dat hun ontgaat. Omdat we het voorrecht hadden om na de oorlog een provincie van Duitsland te worden, hadden we dat burgerlijk bestuur gekregen. Daar plukken we nu nog de vruchten van, want volgens de statistieken zijn er verhoudingsgewijs de meeste Joden door Nederland geleverd. Dat hebben we aan de geschoolde administratie van de ambtenaren te danken. Toen kwam Cronkite met de foto’s in juni 45. Het was een bominslag. Phiny wendde haar gezicht af met en vertrokken gezicht, Jan schoof zijn stoel achterover en stak een sigaret op, Dick stond binnesmonds te vloeken met een foto in zijn handen. Maar Cronkite had gelijk gehad: dit was het einde van een gezellige avond. Het was meer. Dick van Veen raakte toen het laatste restje van zijn geloof kwijt, en hij was niet de enige. Het was niet alleen het geloof in een God, maar ook het geloof in de mens. Wanneer het mogelijk is dat een volk zoiets laat gebeuren zonder dat er een opstand uitbreekt, dan deugt niet alleen dat volk niet, maar dan is ieder volk tot dergelijke gruwels in staat.
Een tijdlang heb ik Duitsland gehaat, met dezelfde haat als de anderen. Maar de herinnering aan de goede Duitsers die ik ontmoet heb ontzenuwde die domme emotie. Dom ja. Dom is het om over “wij Nederlanders” te
praten, of over Turken, of over nsb-ers of joden of negers. Het is kopkleppraat die men in kroegen en vakantiekolonies aantreft. Ontwikkeling heeft er niets mee te maken. Het was de keurigheid van onze ambtelijke figuren die de grootste vijand was en nog steeds is. Maar ik haast mij daaraan toe te voegen dat er onder die standen ook sterke illegalen waren. Er is niets zo dom als generaliseren.
Ierland was hét punt. Altijd Ierland. Zo’n typisch land. Ik heb daar zevenenendertigeneenhalf jaar gewoond, en ik was eigenlijk een Ier. In Nederland kwam ik terecht in een land dat ik helemaal niet kende. Dit land is veranderd, als ik het zeggen mag. Het meest in de organisatie, in de ambtenarij, in de voorschriften. Al die dingen waren nieuw voor mij en
daaraan gewend raken duurt lang.
Voor ik wegging, was Nederland een leuker land, ja, beslist. Dat ligt niet alleen aan de bureaucratie die is toegenomen, maar ook aan de instelling van de mensen. De mensen waren anders, losser, vriendelijker, aardiger. Het is allemaal strák geworden. Dat is een gevoel, hoor.
In Ierland kon de natuur sterker zijn dan de mens. Dat mis ik. In woorden is dat moeilijk te vatten. Je krijgt daar de overtuiging, de zekerheid, dat je bij de natuur hoort. Dat heb je hier niet. Niet meer.
Ook heb ik vanuit het leger mijn grenzeloze afkeer van groepsverbanden en hordes verder ontwikkeld en de betrekkelijkheid van kameraadschap leren inzien. Ik herinner me, dat we na de oefening bajonetvechten op strozakken op de weg moesten verzamelen, met de bajonet nog op het geweer. Er zat een hondje aan de kant, dat op onze nadering blaffend opsprong, zodat Jaap Jonkers het dier met de zojuist geleerde bajonetstoot doorboorde. Er klonken enkele uitroepen en er vormde zich een groepje om Jaap, dat verwezen naar het bloedende hoopje aan zijn voeten stond te kijken. Daar was ik niet bij: ik ging neerslachtig op een hek zitten.
Waarschijnlijk was het de eerste keer dat bewust tot me doordrong wat de gevolgen van geweld in groepsvorm zijn -en ook hoe vreemd klein de afstand tussen goed en kwaad is. Jonkers was in de dagelijks omgang een aardige, zachtmoedige jongen.
Een miserabel soort schepping, dacht ik toen. Een opperwezen dat zulk gebroddel op zijn geweten heeft, is dom of slecht.
We waren in opleiding om officier in het Nederlandse leger te worden in een tijd van antimilitarisme, gewetensbezwaarden en gebroken geweertjes. Daarom kwam ik na enig gepraat tot een overeenkomst met Koornstra en Van der Molen om de verdere studie op te geven, en in ieder geval geen eed af te leggen. We waren geen van drieën zo fanatiek dat we dienst gingen weigeren; het ging meer om de overtuiging dat men zelfs als soldaat een individu kon blijven zonder martelaar te worden. Ik zakte voor mijn vaandrigsexamen. Triomfantelijk zocht ik Koornstra en Van der Molen op, maar toen wachtte me een teleurstelling. Ze waren allebei geslaagd en herinnerden zich onze afspraak niet. Er waren 800 leerlingen op de school voor reserve officieren -en die waren er allemaal goed doorheen gekomen, ook Jaap Jonkers. Ik was de enige gezakte. Als reservesergeant zwaaide ik verbitterd af met een toegenomen afkeer tegen groepsverbanden, een beschadigd geloof in kameraadschap en een litteken op mijn longen dat me tegenwoordig weer parten speelt.
THE LONG STRETCH
Je kunt het ervaren van geluk niet afdwingen, maar je kunt wel de geluksmomenten koesteren en aandachtig leven zodat je ze eerder opmerkt. Sinds mijn 35e ervaar ik steeds vaker stilte en geluk diep van binnen. Een relatie als heilige graal om je compleet te voelen is de norm als je leeft vanuit je persoonlijkheid. Ik heb gemerkt dat die norm verdwijnt als je vanuit je essentie leeft. Dan ervaar je namelijk dat je al compleet bent. In wezen is iedereen compleet, als je het binnen jezelf zoekt, kun je het ervaren. En dan zie je ook dat je persoonlijkheid enkel het instrument is van je hart, niet meer en niet minder.
In plaats van naar binnen te gaan, zoeken veel mensen geluk buiten zichzelf: in relaties, werk, sport, online. Het verdrietige is dat dat soort geluk altijd voorbij gaat. Daar zijn we dan ook bang voor, het voorbijgaande, het sterfelijke, als we op die manier gelukkig zijn. En terecht. Maar als je ervaren hebt dat het geluk binnen in je ligt te wachten om gevonden te worden, raak je gemotiveerd om je persoonlijkheid en je hart te openen, zodat je leeft vanuit jezelf.
You kept the real world outside
I hear you and you hear me
Through the songs
We can not be
And it leads
Into a second world
A second world
A world where you are free
You kept the real world outside
I hear you and you hear me
Through the songs
We can not be
Je ziet het schilderij of het kunstwerk hieronder veranderen en bewegen,
als je er een poosje naar kijkt.
Interessante foto, ik zie na 3 minuten kijken nog niet wat het is, watersportvereniging staat erbij
De nachtmerrie der herkenning. In coda venenum: verleden en heden door Gerrit Komrij.
H.Pont, de vice-voorzitter van de Abva-Kabo, vergeleek de houding van het kabinet-Lubbers met het gedrag van een autistisch kind. “Net als zo’n kind sluiten de ministers zich volledig af voor de buitenwereld. Wat er ook gebeurt, lief en leed, het maakt op het kind Lubbers geen enkele indruk,” zei hij. Een treffende vergelijking. Misschien wel de treffendste die ik in tijden heb gehoord. Want het gaat niet alleen op voor de houding van het kabinet jegens de ambtenarenbonden, het kenschetst dit kabinet tout court. “Het is een ongeneeslijke ziekte,” voegde de heer Pont er, op de vraag naar een eventuele therapie, aan toe.
Overgeleverd aan waandenkbeelden, zonder belangstelling voor de werkelijkheid, sociaal gestoord en slechts in uitzonderingsgevallen in staat bepaalde, meestal technische, vaardigheden te ontwikkelen: zie daar het portret van een autistisch kind. Ziedaar het portret van een onherstelbaar zieke regering. Wat het kabinet Lubbers tot een verzameling autistische kinderen maakt is zijn algehele doof-, blind- en gevoelloosheid voor democratie, sociale onrust en verpaupering, zowel geestelijk als materieel. Het zijn niet alleen de ambtenarenbonden die zich roeren, er is overal verzet hoorbaar. Niet alleen het huisvuil groeit in tal en last, ook het aantal menselijke zwakken neemt zienderogen toe. Iedereen voelt de gevolgen van een cijfermatig, slechts in technisch opzicht, begaafd beleid. Het parlement is grotendeels een lachwekkende parade van ja-knikkers en blindgangers geworden. De apathie, domheid en rancune van de spiegelende bevolking ten opzichte van het politieke bedrijf uiten zich steeds huiveringwekkender, de steden wemelen van de uitgeholden en de aangevretenen, het land verzuurt, het onderwijs lijkt verwoest, maar elk signaal, elk voorstel, elke suggestie, elke roep verdwijnt in de leegte.
De verloedering van democratie, waarde(n), mensen – niets deert dit kabinet. Een contract over een peperduur gevechtsvliegtuig jointje, de jsf, afsluiten, dat kunnen ze. Hebben wij effe fijn onze Nederlandse wapenindustrie bevoordeeld ! Op de lange termijn wordt er weer een commissie ingesteld naar de kosten en het uit de hand lopen daarvan van de jsf.
Iedere menselijke betrokkenheid, iedere hartelijkheid, iedere zorg, ieder dieper inzicht is ze vreemd. De belevingsarmoede regeert. Op de treurbuis zag ik een interview met Ruding, die minister van financiën bleek te zijn. Hoogst aangrijpend. Hij praatte in zichzelf. Je kon geen moment zijn ogen zien. Niets duidde erop dat een vraag of probleem tot hem doordrong. Als een interviewer hem in a-taal iets voorlegde ging hij in b-taal verder. Geconfronteerd met hart en hersens sloeg hij aan het hoofdrekenen. Er viel niets menselijks aan hem te bespeuren. We kennen de uitdrukkingloze haaienogen van Brinkman, het metaalachtige stemgeluid van Smit-Kroes.
Tijdens de TCR affaire werd aan de Minister van Justitie doorgegeven dat er telefoontaps waren aangebracht bij Tanker Cleaning Rotterdam. De grootste criminelen runnen dat bedrijf (hoeren/mensenhandel uit Brazilië, (belasting) fraude, ik vermoed dat elk misdrijf in ons Wetboek van Starfrecht in dat bedrijf gepleegd werd). Neelie Smit Kroes was erg goed bevriend met de leiding en er werden meteen geen telefoontjes meer gepleegd, zodra Neelie door haar collega van justitie geïnfomeerd werd. Nu zit ze een aantal jaar in de gouden kooi van 450.000 EUR netto per jaar bij de Europese Commissie.
In het kabinet zit een nieuwe generatie met een uitgerukt hart. Zielloze telramen. Wat leeftijd betreft zijn het snotneuzen. Ongetwijfeld staat hun nog een carrire in het bedrijfsleven te wachten. Intussen mogen ze oefenen in de maatschappij. Geestelijke snotneuzen, zonder geheugen en zonder voornemens. Hun wereldbeeld heeft het formaat van een bankbiljet.
I was walkin’ down the street
When I saw this handsome soldier boy
Winkin’, winkin’, winkin’ at me
He said, “I’d like to make a date.”
I said, “Sorry, but it’s late.”
He said, “What’s a matter, baby?
Ain’t ya free?
Ain’t ya free
Free to be the love of my life?”
He said I love the way you wiggle
And I love the way you giggle
And I love to give you just a little kiss on your lips
He was such a delight
So we wiggled and we giggled all night, yeah
We wiggled and we giggled all night
This boy now got me wrapped around his finger
Destroyed now
Under his thumb
He treats me unkind
Leaves me drinkin’ ’til I’m blind
This boy now I know
He’s never gonna come
Uit het onderstaande artikel blijkt de ontstellende domheid en schrikbarende stupiditeit van elon musk en teveel anderen (en er staan naïeve fouten en onjuistheden in als dat de mens naar Saturnus zou willen .. Saturnus is een gas planeet met een zwaartekracht druk die alles vermorzelt) >> als de mens zo doorgaat als nu, dan is het 2057 voorbij voor de mensheid en mogelijk het leven op planeet aarde, 8 tot 180 graden temperatuurstijging door olie, kolen, gas en bossen in een steeds sneller tempo te verbranden met een plastic deken er overheen in de oceanen overleeft weinig .. en dan de overheid (en olie industrie) die aan komt zetten met co2 opslag 😱😱 (zie verderop over de eindige stupiditeit daarvan, ook in holland die kenmerkende domheid van laura van geest en het planbureau voor de leefomgeving, niet te geloven, en dat zouden dan slimme mensen zijn, meer kwaadaardig ijdel greedy verwaand verrot dom stupide dan dat vind je alleen maar bij greet wilders, caroline van der plas, dilan yesilgoz, pieter omtzigt, thierry bidet) en donald trump die belooft dat elektrische auto's niet de toekomst zijn, omdat elon musk hem financieel niet steunt en hij zo hoopt 1 miljard dollar van oliebedrijven te krijgen .. terwijl meer dan 90% van de elektriciteit via het verbranden van olie, gas en kolen wordt opgewekt, krankzinnige waanzinnige stupiditeit, vooral bij de animal farm varkentjes en kippetjes van het "bestuur" , de kippen zonder kop die in de verenigde staten en china gezamenlijk een defensie budget (wapens, leger personeel) van 1400 miljard eur hebben, waarmee je de armoede uit de wereld kunt helpen en wind turbines op transportmiddelen kunt plaatsen met zonnepanelen, zodat daarvoor alvast geen olie, gas, kolen of bossen verbrand te hoeven worden, de navo leden zonder de verenigde staten hebben een defensie budget van meer dan 900 miljard eur en ga zo maar door, genoeg om de soldaten en sergeanten van elk leger te veranderen van vernielende destructieve varkentjes naar opbouwende constructieve "mensen", om van de kapot geschoten grensstreek van Oekraïne - Rusland een mooi land van voorspoed en wederopbouw te maken, waar vrijheid, gelijkwaardigheid, sociale solidariteit en mensdier- en natuur vriendelijk spelen en werken het belangrijkste zijn, zo zou dat in de hele wereld moeten, willen we die redden.
Why the US can't send humans to Mars
moet je eens kijken hoe de achtergrond naast het ladenkastje steeds verandert, de achtergrond
Tis echt een bezielde muur, werkelijk, dan zie je een geraamte, dan een alien, dan iets escher achtigs, prachtigs en heeel vreemd, moet je wel kunnen inzoomen
↘↙↓
 |
| alleen aan het oortje zie ik het verschil plus stand van ogen |
 |
woensdag 24 april 2019
las in het algemeen dagblad dat de 21 jarige dame die pief paf poef in een demonstratie tegen terry bidet riep niet de taakstraf van miezerig laf bang kuttttventje "meester" sslaafje officier van justitie frankie van dijk van 180 uur heeft gekregen maar 100 uur taakstraf
Wat is er toch fout gegaan in die kippe koppen van jullie, stupide hollandse krentenkakkers. Thierry Bidet van 1 meter 73 centimeter, had aangifte gedaan, dat is het enige wat laffe bange zich superieur wanende miezerige klein zielige nazi narcisten kunnen, aangifte doen
aangifte doen
beledigd zijn, beledigd zijn, beledigd zijn, ijdel, verwaand egoïstisch superdom dommer domst zijn en dan zegt bidet : "prima straf, laat haar die agressie er maar even uit zweten" .. Waar is de tijd dat ik thierry bidet zo'n harde trrrrrap voor zijn lelijke kleine kutkont kon geven, zodat ie uit se rrrrreeet praat, het enige wat dit ondermaatse kut wijffie kan, schijt ventje met je racistische discriminerende akelig domme kut kopf, rrrrrot weg in je hebzuchtige bezitterige ijdele lijklijffie
met je bedroevende intuele spreekbeurtje
on geloof lijk
net zo ssmerig sstupide als trump, dat je met de diepste gêne denkbaar weg kijkt of een kort ongelovig lachje, vooral niet somber raken, want dan ben je binnen de kortste keren depressief
ook in hol land, en kakelkippie thierry"tje bidetje vergeleken varkentje wilders; hoe meer verdeeldheid bij de vieze voze domme doodsse varkentjess (rechtse animal farm vvd schweine polizei hunde, altijd dezelfde....), des te beter, laat ze elkaar maar de krulstaarten af bijten (bekend gedrag van varrekens in de tweede kamer en in de (mega) varkens stal van het cda).
GEDEGENEREERDE
ZIELIGE
MIEZERIGE
VERDRIETIGE
CALIMERO
LAFFE
BANGE
SSMERIGE
MINDERWAARDIGE
KUT
HUICHELBEKKIES
WORDEN,
BARBARA JOHANNA VAN DE GRIEND ?
PISSES BEATRIX ?
(deze twee maken dezelfde enge oog bewegingen bij stress,
bea noodgedwongen extraverte kak, barbah ies pies, introvert scheitweif)
niets meer weten, niets meer zien, niets meer (in)voelen, niets meer horen,
niets meer ruiken, niets meer lezen
butt het eigen zelfgenoegzame schone verwaande valse dode schijn brabbelkuttentaaltje
HUICHEL~SHIT
God , wat een doodziek openbaar ministerie en een totaal falende rechter lijke kutttt onmacht,
stupide stomme kippe koppen, nuffige over het paard getilde arrogante scheit weife van de dood
bij het strafrecht .. bij de rechterlijke macht werken volgens mij voor 60% goede mensen,
maar dat weet ik niet zeker, dan zou ik daar eerst een jaar rond moeten lopen en tijdens
mijn werk bij de Raad van State en de Raad voor de rechtspraak was er toch wel erg veel
verzuring, verwaandheid, verrotheid, domheid, doodssheid
en hautain arrogant kijk onze schijt eens niet stinken gedrag, nee, juristen zijn overwegend AKELIGE MAMMON KANKER WEIVE, NEE, KRRRRRRRENGE VAN DE DOOD, DE MOORD OP HET BRUISCHENDE VROLIJKE VRIJE LEVEN
GAT VERRRRRRR DAMME
ONSE EIGE nuffige kouwe kak SSTRONT VOOROP
GOD VERDOMME
EN DIE GRIEZELIGE HUICHELBEKKIES
HELPEN ALLES
DIE THIERRY BIDETJES EN DIE KUT "OFFICIER", dat godvergete woord alleen al, van justitie
BRAAK MAAR RRRRRRAAK
walk tall, walk straight
spit the world right in the eye
the stronger the wood
the straighter the arrow
Nice to see you, have a nice day.
| HOOG SENSITIEVE PERSONEN |
Wetten zijn
de strakke lijnen van ijskristallen
netten wevend
van de dood
Leven is
in ontduiken van wetten
vechtend ontkomen
aan vernietiging
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1991.
GOVERNMENT IS THE BURDEN ON THE PEOPLE
https://nl.wikipedia.org/wiki/Barabbas
Alternatieve interpretaties[bewerken]
Receptie[bewerken]
- De Finse componist Aulis Sallinen schreef de Barabbas Dialogen.
- De Zweedse schrijver Pär Fabian Lagerkvist publiceerde in 1950 de roman Barabbas.
- Richard Fleischer maakte in 1962 een film gebaseerd op het boek van Lagerkvist. Anthony Quinn speelde de hoofdrol.
- Michel de Ghelderode schreef een toneelstuk (Barabbas), met het passieverhaal gezien vanuit het standpunt van Barabbas.
Trivia[bewerken]
- Barabbas is niet dezelfde persoon als Barnabas, een profeet en helper van Paulus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten