Of beschaafd in alle openheid, eerlijkheid en gewetensvol duidelijk maken dat je weigert mee te werken aan racistische discriminerende hatende mammonkanker tegen vrijheid, gelijkwaardigheid, sociale solidariteit en de natuur ....... of knuppel die hebzuchtige bezitterige egoïstische ijdele verwaande verrotte doodsse gore mammon gelovige gluiperige smerige stupide vvd pvv bbb nscda "ministers" en meewerkende collaborerende riool"leiding" en piggies willy en maxima het ministerie en de paleizen uit, zugang gesperrt against mammonkanker krrrrengen en ga het goede en betere doen en speel en werk aan een vrije, gelijkwaardige, sociaal solidaire mensdier- en planeetvriendelijke samenleving en wereld

Of je doet, werkt en speelt tegengesteld aan de rioolleiding en betracht het goede, het betere en het beste, loyaal zijn aan jezelf en het goede, ook een essentie in dat zo korte tijdelijke leven voor en na het eeuwige niksie .. denk aan een wereld over 500 jaar (als die dan nog bestaat als levende planeet, het ziet er slecht uit), planeet aarde over 5000, over 50.000, over 500.000 jaar .. 500.000 jaar geleden waren er geen mensen en geen dinosauriërs op planeet aarde die nu 4,2 miljard jaar bestaat 

.. 4200 miljoen jaar, nog 5 miljard jaar en dan is de aarde gegarandeerd weg of een doodse steenklomp, de zon zwelt op over 5 miljard jaar tot waar de aarde nu staat ten opzichte van de zon (de aarde zal dan ongeveer 1,8 keer verder weg staan) en dan wordt het of een waakvlammetje of een zwart gat(je) .. 15 centimeter per jaar is 1,5 meter maal 5.000.000 is 7.500.000 of 7,5 miljoen kilometer verder weg van de zon .. als ik het juist berekend heb, ik las in een goed wetenschappelijk artikel dat de maan ooit op 150.000 kilometer van de aarde stond (nu 380.000 kilometer), omdat deze jaarlijks 8 centimeter verder van de aarde staat, dus klopt dat dan wel, over 5 miljard jaar staat de maan op 8 centimeter maal 5 miljard is 4 miljoen kilometer weg van de aarde ? Dus de maan is dan gegarandeerd weg van de aarde ? 

uranus en neptunus, gasplaneten, stonden ooit op de afstand van gasplaneten jupiter en saturnus van de zon, mars stond ooit op de afstand van de aarde van de zon 

Johan Cruyff beweegt en speelt ook tegengesteld aan hoe je zou verwachten, zijn voetballen is 1 grote schijnbeweging,  https://www.youtube.com/watch?v=NniVWn6eHYM

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Leeuw_van_Luzern

 https://www.yahoo.com/tech/supercapacitors-blow-past-batteries-kings-150000292.html

Supercapacitors Are About To Blow Past Batteries as the Kings of Power

https://www.youtube.com/watch?v=gUK57GbuY58&list=RDMM&index=19

Marsh - Heaven (Marsh's Reese Mix)

Denkend aan de dood kom ik tot leven. Denkend aan vvd pvv bbb nsc fvd word ik zo somber, treurig, boos, woedend, verdrietig >> vvd pvv bbb nscda fvd is moord op vrijheid, gelijkwaardigheid, sociale solidariteit, natuur, mooie mensdieren, planeet aarde. En continu die hebzuchtige bezitterige egoïstische ijdele verwaande verrotte doodse gore gluiperige smerige stupiditeit etaleren en er trots ijdel verwaand over zijn dat je zo eindig egoïstisch stupide bent. 

Marten Toonder, autobiografie Blz 785 : 

 Een bestuur van soldaten is natuurlijk al erg genoeg, maar een overheid van ambtenaren is nog weer heel wat anders. Die zorgen op keurige wijze voor het hele papierwezen, ze beheren heel ordelijk de archieven en er is maar weinig dat hun ontgaat. Omdat we het voorrecht hadden om na de oorlog een provincie van Duitsland te worden, hadden we dat burgerlijk bestuur gekregen. Daar plukken we nu nog de vruchten van, want volgens de statistieken zijn er verhoudingsgewijs de meeste Joden door Nederland geleverd. Dat hebben we aan de geschoolde administratie van de ambtenaren te danken. Toen kwam Cronkite met de foto’s in juni 45. Het was een bominslag. Phiny wendde haar gezicht af met en vertrokken gezicht, Jan schoof zijn stoel achterover en stak een sigaret op, Dick stond binnesmonds te vloeken met een foto in zijn handen. Maar Cronkite had gelijk gehad: dit was het einde van een gezellige avond. Het was meer. Dick van Veen raakte toen het laatste restje van zijn geloof kwijt, en hij was niet de enige. Het was niet alleen het geloof in een God, maar ook het geloof in de mens. Wanneer het mogelijk is dat een volk zoiets laat gebeuren zonder dat er een opstand uitbreekt, dan deugt niet alleen dat volk niet, maar dan is ieder volk tot dergelijke gruwels in staat.

Een tijdlang heb ik Duitsland gehaat, met dezelfde haat als de anderen. Maar de herinnering aan de goede Duitsers die ik ontmoet heb ontzenuwde die domme emotie. Dom ja. Dom is het om over “wij Nederlanders” te
praten, of over Turken, of over nsb-ers of joden of negers. Het is kopkleppraat die men in kroegen en vakantiekolonies aantreft. Ontwikkeling heeft er niets mee te maken. Het was de keurigheid van onze ambtelijke figuren die de grootste vijand was en nog steeds is. Maar ik haast mij daaraan toe te voegen dat er onder die standen ook sterke illegalen waren. Er is niets zo dom als generaliseren.

Voor ik wegging, was Nederland een leuker land, ja, beslist. Dat ligt niet alleen aan de bureaucratie die is toegenomen, maar ook aan de instelling van de mensen. De mensen waren anders, losser, vriendelijker, aardiger. Het is allemaal strák geworden. Dat is een gevoel, hoor.
In Ierland kon de natuur sterker zijn dan de mens. Dat mis ik. In woorden is dat moeilijk te vatten. Je krijgt daar de overtuiging, de zekerheid, dat je bij de natuur hoort. Dat heb je hier niet. Niet meer.

Ook heb ik vanuit het leger mijn grenzeloze afkeer van groepsverbanden en hordes verder ontwikkeld en de betrekkelijkheid van kameraadschap leren inzien. Ik herinner me, dat we na de oefening bajonetvechten op strozakken op de weg moesten verzamelen, met de bajonet nog op het geweer. Er zat een hondje aan de kant, dat op onze nadering blaffend opsprong, zodat Jaap Jonkers het dier met de zojuist geleerde bajonetstoot doorboorde. Er klonken enkele uitroepen en er vormde zich een groepje om Jaap, dat verwezen naar het bloedende hoopje aan zijn voeten stond te kijken. Daar was ik niet bij: ik ging neerslachtig op een hek zitten.

Waarschijnlijk was het de eerste keer dat bewust tot me doordrong wat de gevolgen van geweld in groepsvorm zijn -en ook hoe vreemd klein de afstand tussen goed en kwaad is. Jonkers was in de dagelijks omgang een aardige, zachtmoedige jongen.
Een miserabel soort schepping, dacht ik toen. Een opperwezen dat zulk gebroddel op zijn geweten heeft, is dom of slecht.
We waren in opleiding om officier in het Nederlandse leger te worden in een tijd van antimilitarisme, gewetensbezwaarden en gebroken geweertjes. Daarom kwam ik na enig gepraat tot een overeenkomst met Koornstra en Van der Molen om de verdere studie op te geven, en in ieder geval geen eed af te leggen. We waren geen van drieën zo fanatiek dat we dienst gingen weigeren; het ging meer om de overtuiging dat men zelfs als soldaat een individu kon blijven zonder martelaar te worden. Ik zakte voor mijn vaandrigsexamen. Triomfantelijk zocht ik Koornstra en Van der Molen op, maar toen wachtte me een teleurstelling. Ze waren allebei geslaagd en herinnerden zich onze afspraak niet. Er waren 800 leerlingen op de school voor reserve officieren -en die waren er allemaal goed doorheen gekomen, ook Jaap Jonkers. Ik was de enige gezakte. Als reservesergeant zwaaide ik verbitterd af met een toegenomen afkeer tegen groepsverbanden, een beschadigd geloof in kameraadschap en een litteken op mijn longen dat me tegenwoordig weer parten speelt.

Ich bin wie du, wir sind wie Tag und Nacht,
füreinander da.

Und du weißt, ich laß dir die Freiheit,
weil man sich dann leichter treu bleibt,
ich genauso wie du.
G'rade das, das macht unsr'e Liebe anders,
das macht unsre Liebe so anders.